นิยาย Dek-D
พบกับประสบการณ์อ่านที่ดียิ่งขึ้น
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
[EXO - ChanBaek] #ชานแบครักกันมาก
ถ้าความรักมันมีหลายรูปแบบ คุณจะโอเคมั้ยถ้ารูปแบบความรักของ #ชานแบค จะเป็นแบบนี้
ผู้เข้าชมรวม
255
ผู้เข้าชมเดือนนี้
4
ผู้เข้าชมรวม
255
หมวด : แฟนฟิคเกาหลี
อัปเดตล่าสุด : 10 พ.ย. 58 / 12:55 น.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ข้อมูลเบื้องต้น
[OS] : #ชานแบครักกันมาก Paring : #ชานแบค Rate : 18+ Hashtag : #ชานแบครักกันมาก Read: http://tl.gd/n_1snqdf2
เนื้อเรื่อง
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
[OS] : านแบรัันมา
Paring : #านแบ
Rate : 18+
Hashtag : #านแบรัันมา
แบฮยอนปิทีวีลทันทีที่เห็นรายาร Unpretty Raperstar 2
"รีบปิทำไมล่ะ แบฮยอน?"
มินอที่นัู่อยู่้าๆ ถามึ้น ่อนว้ารีโมึ้นมาเปิอีรั้
"็ผมไม่อยาูอ่ะ"
"แ่ฮย่ออยาูานยอลแร็พนี่"
มินอพูบ าที่านยอลแร็พ็ปราึ้นบนหน้าอทันที
"ฮย่ออ่ะ!"
แบฮยอนนอนิ้นอยู่บนโฟาหลัาที่ถูัใ
"ูสิ! านยอลโรเท่ห์เลย"
มินอวนแบฮยอนูอีรั้
แบฮยอนำในัู่่อไป แ่ในใ็รู้สึหุหิอย่าบอไม่ถู
ทำไม้อออัน้วย แร็พเยๆ ไม่ไ้หรือไ
านยอล!
"ฮย่อ พรุ่นี้เรา้อบินไปอนที่ี่ปุ่นันแล้ว ผมว่าเรามาแ่ัวล้ายันีมั้ย?"
แบฮยอนแล้ถาม
"อืม...็เอาสิ"
มินออบลไปแบบไม่ิอะไร
"เยส!"
มีแ่แบฮยอนเท่านั้นที่ยิ้มออมา เพราะเาำลัิวาแผนแล้ทำให้านยอลหึอยู่ยัไล่ะรับ
ผมเ้าไปส่อทวิเอร์ในระหว่าที่แบฮยอนับเพื่อนๆ ำลัะเินทามาที่ี่ปุ่น แล้วรู้มั้ยรับว่าผมเห็นอะไร รูปที่แฟนลับถ่ายแบฮยอนับมินอฮย่อไรับ
มินอฮย่อทำผมสีมพูและยัใส่เสื้อันหนาวสีาวล้ายับแบฮยอนอี นี่มันหมายวามว่าไรับ เป็นู่รัันยัั้นหรอ?
แบฮยอน!
นายทำให้ันหึอีแล้วนะ!
อนนี้แบฮยอนับเพื่อนๆ อยู่ที่สนามบินี่ปุ่นแล้ว เาส่้อวามไปหาานยอลระหว่าที่รอออาสนามบิน
แบ : ถึแล้ว
าน : รีบมาให้ไวเลย
แบ : ทำไม? ิถึมาหรอ?
าน : เปล่า! แ่ว่าันะ...
แบ : ะอะไร?
าน : รีบมา็แล้วัน ันะรออยู่ที่ห้อ
แบ : ไม่อ่ะ ันะไปนอนับมินอฮย่อ
าน : เสียใ ทุนเาล็อู่รูมเมทันหมแล้ว
แบ : เี๋ยวันไปอแลห้อ็ไ้
าน : ฝันไปเถอะ นายิเหรอว่าะมีใรยอมแลน่ะ าี เโฮ หมินเิน านแบ มันลัวที่สุแล้วสำหรับอนนี้
แบ : ไม่! ันะไปนอนับมินอฮย่อ
าน : ั้น็ามใ!
แบฮยอนัสินใเินไปหาเพื่อนๆ เพื่ออแลห้อนอน
"ทะเลาะันหรอ?"
เินถามแบฮยอน
"เปล่าหรอ"
แบฮยอนอบ
"แล้วะแลทำไมล่ะ?"
เินถามอีรั้้วยวามสสัย แ่แบฮยอน็หา้ออ้ามาอบไม่ไ้อยู่ี
"นั่นสินะ ะแลทำไม?"
แบฮยอนหัวเราะแ้เ้อ ่อนหันไปหาเฮุน
"เฮุน ืนนี้อแลห้อันหน่อยไ้ป่ะ?"
แบฮยอนยัไม่ยอมลละวามพยายาม
"ไม่อ่ะ ผมรับปาูโฮฮย่อไว้แล้วว่าผมะนอนห้อเียวับเา"
มัเน่รีบอบำถามทันที ในแบบที่แบฮยอนไม่ำเป็น้อเปิปาพูออะไรอีเลย
ทีนี้็เหลือแู่่าี
แบฮยอนหันไปมอูทั้สอน และ็เอาแ่ถอนหายใ สนิทันมานานั้น แถมเป็นรูมเมทันมาั้นานแล้ว้วย ะให้แยห้อัน็ยัไอยู่สินะ
เป็นอย่าที่านยอลพูเลยรับ ไม่มีใรแลห้อับแบฮยอนเลย
เสียประูห้อพัในโรแรม่อยๆ ปิล แบฮยอนลาระเป๋าเินทาอเาเ้ามาใล้ับ เีย พลามอูผมที่นอนูรายารโทรทัศน์อี่ปุ่นอยู่
"มาแล้วสินะ"
ผมทัึ้น ่อนยิ้มที่มุมปา
"บอแล้วไ ว่านาย้อมานอนับัน"
"เออ!"
แบฮยอนอบสั้นๆ ่อนเินไปหยุอยู่ที่ริมหน้า่าที่เป็นระ เาเปิม่านออและมอูวิวอนลาืนอเมือที่มีแ่แสสีในี่ปุ่น
"สุยอ!"
แบฮยอนแทบะะโนออไป
"ยัไม่เบื่ออีหรอ? เห็นั้หลายรั้แล้ว"
ผมถาม่อนลุเินไปยืน้าๆ ูวิว้วยันับแบฮยอน
"ไม่เบื่อหรอ ถ้าลอไ้อบอะไรแล้ว ัน็ะอบมันอยู่อย่านั้น ไม่เปลี่ยนใหรอ"
แบฮยอนแฝวามรู้สึอัวเอลไปในประโยที่เาอบ นทำให้านยอลยิ้มึ้นมาอีรั้ ่อนหันไปมอ
"นานั้นเลย?"
ผมแล้ถามแบฮยอนลับไป
แบฮยอนหันมามอหน้าผมที่ยืนยิ้มให้เาอยู่ แ่เาลับทำหน้าาเยใส่ผมไปเสียอย่านั้น แล้วยัะหันหลัเินหนีผมไปอี
"ันไปอาบน้ำ่อน"
แบฮยอนบอ
"็ีะไ้รีบถอเสื้อัวนั้นออไปสัที"
ผมะอใส่และหันหลัลับไปมอูวิวอีรั้ที่หน้า่า
แบฮยอนยิ้มออมาทันทีและรู้เลยว่า านยอลำลัหุหิที่เห็นเาใส่เสื้อล้ายันับมินอฮย่อ แบฮยอนหันลับไปยืนอยู่้าหลัานยอล แล้วสวมอรอบเอวานยอลเอาไว้นแน่น
"โรธันหรอ?"
แบฮยอนถาม พลาเย่ปลายเท้าเอาามาเยไว้ที่ไหล่อผม
"เปล่า!"
ผมปิเสธเสียแ็
"้อทำยัไถึะหายโรธ?"
แบฮยอนพูับผมเสียอ้อน
และผม็แพ้ท่าทาับน้ำเสียแบบนี้ลอเลยสิน่า ให้ายเหอะ!
ผมหันลับไปอเอวเา แล้ว่อยๆ ้มหน้าลไป แบฮยอนหลับาเยหน้าึ้นมา เพราะิว่าผมำลัะูบเา แ่อโทษรับ ผมเปลี่ยนไประิบที่้าหูอเาแทน
"ันไมู่บนายหรอ"
แบฮยอนถึับลืมาโพล เินนหน้าแแล้ว็รัวำปั้นใส่หน้าอผมไม่ยั้ ผมเอ็เอาแ่หัวเราะอบใเสียัลั่น ่อนะอัวเาเอาไว้แน่นอีที
"ปล่อย!"
แบฮยอนพูเสียุ
"ไม่ปล่อย"
ผมยียวนวนประสาทเาลับไป
"ปล่อย!"
แบฮยอนพูเสียเ้มอีรั้
"ไม่ปล่อยหรอ"
ผมอแบฮยอนแน่นึ้นว่าเิม นัวเาแทบะมมิหายเ้ามาอยู่ในัวอผม
"ออแน่นๆ แบบนี้สัพันะ เบบี๋"
ผมอ้อนเา้วยวามรู้สึอย่านั้นริๆ
แบฮยอนเหมือนะลายวามโมโหลไปไ้แล้ว และเา็อผมลับมาแน่น้วยเหมือนัน
"ันรันาย แบฮยอน"
มีแ่เสียหัวใอผมับแบฮยอนเท่านั้นที่ัอยู่ในอนนี้
"ัน็รันาย านยอล"
ผมรู้ว่าวามริแล้วเราสอนรัันมาแ่ไหน แ่ทำไมถึยัหึันอยู่ยัั้นหรอ ผมิว่ามันเป็นรูปแบบวามรัอย่าหนึ่อเราสอนมั้รับ
ผมลายอ้อมอออาแบฮยอน
"ไปอาบน้ำเถอะ"
ผมบอเา แู่เหมือนว่าแบฮยอนะไม่อยาไปอาบน้ำเสียแล้ว
"ไปอาบน้ำเถอะ"
ผมพูึ้นเป็นรั้ที่สอ นแบฮยอนยอมปล่อยอ้อมแน ถอยหลัออห่าาัวผม และหันหลัเินไปที่ห้อน้ำ
"หวัอะไรอยู่ั้นหรอ?"
ผมถามแบฮยอนามหลัออไป
"เปล่าสัหน่อย"
แบฮยอนเป็นนปาแ็รับ
"ไม่้อห่วหรอน่า"
ผมหยุเว้นวรรรู่หนึ่
"ืนนี้นายไ้เ็บัวสมใแน่"
"แบฮยอน!"
Paring : #านแบ
Rate : 18+
Hashtag : #านแบรัันมา
แบฮยอนปิทีวีลทันทีที่เห็นรายาร Unpretty Raperstar 2
"รีบปิทำไมล่ะ แบฮยอน?"
มินอที่นัู่อยู่้าๆ ถามึ้น ่อนว้ารีโมึ้นมาเปิอีรั้
"็ผมไม่อยาูอ่ะ"
"แ่ฮย่ออยาูานยอลแร็พนี่"
มินอพูบ าที่านยอลแร็พ็ปราึ้นบนหน้าอทันที
"ฮย่ออ่ะ!"
แบฮยอนนอนิ้นอยู่บนโฟาหลัาที่ถูัใ
"ูสิ! านยอลโรเท่ห์เลย"
มินอวนแบฮยอนูอีรั้
แบฮยอนำในัู่่อไป แ่ในใ็รู้สึหุหิอย่าบอไม่ถู
ทำไม้อออัน้วย แร็พเยๆ ไม่ไ้หรือไ
านยอล!
"ฮย่อ พรุ่นี้เรา้อบินไปอนที่ี่ปุ่นันแล้ว ผมว่าเรามาแ่ัวล้ายันีมั้ย?"
แบฮยอนแล้ถาม
"อืม...็เอาสิ"
มินออบลไปแบบไม่ิอะไร
"เยส!"
มีแ่แบฮยอนเท่านั้นที่ยิ้มออมา เพราะเาำลัิวาแผนแล้ทำให้านยอลหึอยู่ยัไล่ะรับ
ผมเ้าไปส่อทวิเอร์ในระหว่าที่แบฮยอนับเพื่อนๆ ำลัะเินทามาที่ี่ปุ่น แล้วรู้มั้ยรับว่าผมเห็นอะไร รูปที่แฟนลับถ่ายแบฮยอนับมินอฮย่อไรับ
มินอฮย่อทำผมสีมพูและยัใส่เสื้อันหนาวสีาวล้ายับแบฮยอนอี นี่มันหมายวามว่าไรับ เป็นู่รัันยัั้นหรอ?
แบฮยอน!
นายทำให้ันหึอีแล้วนะ!
อนนี้แบฮยอนับเพื่อนๆ อยู่ที่สนามบินี่ปุ่นแล้ว เาส่้อวามไปหาานยอลระหว่าที่รอออาสนามบิน
แบ : ถึแล้ว
าน : รีบมาให้ไวเลย
แบ : ทำไม? ิถึมาหรอ?
าน : เปล่า! แ่ว่าันะ...
แบ : ะอะไร?
าน : รีบมา็แล้วัน ันะรออยู่ที่ห้อ
แบ : ไม่อ่ะ ันะไปนอนับมินอฮย่อ
าน : เสียใ ทุนเาล็อู่รูมเมทันหมแล้ว
แบ : เี๋ยวันไปอแลห้อ็ไ้
าน : ฝันไปเถอะ นายิเหรอว่าะมีใรยอมแลน่ะ าี เโฮ หมินเิน านแบ มันลัวที่สุแล้วสำหรับอนนี้
แบ : ไม่! ันะไปนอนับมินอฮย่อ
าน : ั้น็ามใ!
แบฮยอนัสินใเินไปหาเพื่อนๆ เพื่ออแลห้อนอน
"ทะเลาะันหรอ?"
เินถามแบฮยอน
"เปล่าหรอ"
แบฮยอนอบ
"แล้วะแลทำไมล่ะ?"
เินถามอีรั้้วยวามสสัย แ่แบฮยอน็หา้ออ้ามาอบไม่ไ้อยู่ี
"นั่นสินะ ะแลทำไม?"
แบฮยอนหัวเราะแ้เ้อ ่อนหันไปหาเฮุน
"เฮุน ืนนี้อแลห้อันหน่อยไ้ป่ะ?"
แบฮยอนยัไม่ยอมลละวามพยายาม
"ไม่อ่ะ ผมรับปาูโฮฮย่อไว้แล้วว่าผมะนอนห้อเียวับเา"
มัเน่รีบอบำถามทันที ในแบบที่แบฮยอนไม่ำเป็น้อเปิปาพูออะไรอีเลย
ทีนี้็เหลือแู่่าี
แบฮยอนหันไปมอูทั้สอน และ็เอาแ่ถอนหายใ สนิทันมานานั้น แถมเป็นรูมเมทันมาั้นานแล้ว้วย ะให้แยห้อัน็ยัไอยู่สินะ
เป็นอย่าที่านยอลพูเลยรับ ไม่มีใรแลห้อับแบฮยอนเลย
เสียประูห้อพัในโรแรม่อยๆ ปิล แบฮยอนลาระเป๋าเินทาอเาเ้ามาใล้ับ เีย พลามอูผมที่นอนูรายารโทรทัศน์อี่ปุ่นอยู่
"มาแล้วสินะ"
ผมทัึ้น ่อนยิ้มที่มุมปา
"บอแล้วไ ว่านาย้อมานอนับัน"
"เออ!"
แบฮยอนอบสั้นๆ ่อนเินไปหยุอยู่ที่ริมหน้า่าที่เป็นระ เาเปิม่านออและมอูวิวอนลาืนอเมือที่มีแ่แสสีในี่ปุ่น
"สุยอ!"
แบฮยอนแทบะะโนออไป
"ยัไม่เบื่ออีหรอ? เห็นั้หลายรั้แล้ว"
ผมถาม่อนลุเินไปยืน้าๆ ูวิว้วยันับแบฮยอน
"ไม่เบื่อหรอ ถ้าลอไ้อบอะไรแล้ว ัน็ะอบมันอยู่อย่านั้น ไม่เปลี่ยนใหรอ"
แบฮยอนแฝวามรู้สึอัวเอลไปในประโยที่เาอบ นทำให้านยอลยิ้มึ้นมาอีรั้ ่อนหันไปมอ
"นานั้นเลย?"
ผมแล้ถามแบฮยอนลับไป
แบฮยอนหันมามอหน้าผมที่ยืนยิ้มให้เาอยู่ แ่เาลับทำหน้าาเยใส่ผมไปเสียอย่านั้น แล้วยัะหันหลัเินหนีผมไปอี
"ันไปอาบน้ำ่อน"
แบฮยอนบอ
"็ีะไ้รีบถอเสื้อัวนั้นออไปสัที"
ผมะอใส่และหันหลัลับไปมอูวิวอีรั้ที่หน้า่า
แบฮยอนยิ้มออมาทันทีและรู้เลยว่า านยอลำลัหุหิที่เห็นเาใส่เสื้อล้ายันับมินอฮย่อ แบฮยอนหันลับไปยืนอยู่้าหลัานยอล แล้วสวมอรอบเอวานยอลเอาไว้นแน่น
"โรธันหรอ?"
แบฮยอนถาม พลาเย่ปลายเท้าเอาามาเยไว้ที่ไหล่อผม
"เปล่า!"
ผมปิเสธเสียแ็
"้อทำยัไถึะหายโรธ?"
แบฮยอนพูับผมเสียอ้อน
และผม็แพ้ท่าทาับน้ำเสียแบบนี้ลอเลยสิน่า ให้ายเหอะ!
ผมหันลับไปอเอวเา แล้ว่อยๆ ้มหน้าลไป แบฮยอนหลับาเยหน้าึ้นมา เพราะิว่าผมำลัะูบเา แ่อโทษรับ ผมเปลี่ยนไประิบที่้าหูอเาแทน
"ันไมู่บนายหรอ"
แบฮยอนถึับลืมาโพล เินนหน้าแแล้ว็รัวำปั้นใส่หน้าอผมไม่ยั้ ผมเอ็เอาแ่หัวเราะอบใเสียัลั่น ่อนะอัวเาเอาไว้แน่นอีที
"ปล่อย!"
แบฮยอนพูเสียุ
"ไม่ปล่อย"
ผมยียวนวนประสาทเาลับไป
"ปล่อย!"
แบฮยอนพูเสียเ้มอีรั้
"ไม่ปล่อยหรอ"
ผมอแบฮยอนแน่นึ้นว่าเิม นัวเาแทบะมมิหายเ้ามาอยู่ในัวอผม
"ออแน่นๆ แบบนี้สัพันะ เบบี๋"
ผมอ้อนเา้วยวามรู้สึอย่านั้นริๆ
แบฮยอนเหมือนะลายวามโมโหลไปไ้แล้ว และเา็อผมลับมาแน่น้วยเหมือนัน
"ันรันาย แบฮยอน"
มีแ่เสียหัวใอผมับแบฮยอนเท่านั้นที่ัอยู่ในอนนี้
"ัน็รันาย านยอล"
ผมรู้ว่าวามริแล้วเราสอนรัันมาแ่ไหน แ่ทำไมถึยัหึันอยู่ยัั้นหรอ ผมิว่ามันเป็นรูปแบบวามรัอย่าหนึ่อเราสอนมั้รับ
ผมลายอ้อมอออาแบฮยอน
"ไปอาบน้ำเถอะ"
ผมบอเา แู่เหมือนว่าแบฮยอนะไม่อยาไปอาบน้ำเสียแล้ว
"ไปอาบน้ำเถอะ"
ผมพูึ้นเป็นรั้ที่สอ นแบฮยอนยอมปล่อยอ้อมแน ถอยหลัออห่าาัวผม และหันหลัเินไปที่ห้อน้ำ
"หวัอะไรอยู่ั้นหรอ?"
ผมถามแบฮยอนามหลัออไป
"เปล่าสัหน่อย"
แบฮยอนเป็นนปาแ็รับ
"ไม่้อห่วหรอน่า"
ผมหยุเว้นวรรรู่หนึ่
"ืนนี้นายไ้เ็บัวสมใแน่"
"แบฮยอน!"
ผลงานอื่นๆ ของ หวังอี้ปั๋วมาล๊าวซ์ ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ หวังอี้ปั๋วมาล๊าวซ์
กำลังโหลด...
ความคิดเห็น